R O Y 4 L S : 1 ♜

          ผมก้าวยาวๆเข้าไปประชิดจนอีกคนสะดุ้งตกใจ แต่ก็ไม่ยอมหันหน้ามามอง ผมรู้ว่าคนตัวเล็กกลัวผมแค่ไหน เพราะผมเองที่ทำให้มันเป็นแบบนั้น...
          แบมแบมรู้ดีว่าเข้าใกล้ใครคนนั้นจะมีอันตราย มันทั้งระแวงทั้งกลัว สั่นไปหมดเวลาเจอผู้คนเยอะๆ สายตามันเลิ่กลั่กมองไปทั่วทุกด้านเหมือนกับมองหาว่าผมจ้องอยู่รึเปล่า

          "จะไม่หันมาคุยกันหน่อยรึไง?"
          อีกคนไม่ตอบและพยายามข่มตัวเองให้นิ่ง แต่ลมหายใจที่พ่นออกมามันสั่นจนดูออกได้ไม่ยาก ดี...กลัวกูขึ้นไปอีกสิ กลัวให้มากกว่านี้ กลัวจนไม่ต้องออกไปไหน แล้วกูจะปีนขึ้นไปหามึงเอง!
          ถ้าจะไม่ยอมจริงๆงั้นก็อย่าให้กูเห็นว่าหันมาแล้วกัน!

          สวมกอดคนตัวเล็กจากข้างหลัง มันกอดกระเป๋าไว้แน่นเหมือนเป็นที่พึ่ง ยืนตัวเกร็งสั่นจนน่า... ผมกระชับเข้าที่เอวเล็กของอีกคนจนมันจมไปกับอ้อมแขนของผมอย่างสมบูรณ์ มือหยาบเริ่มซุกซนไล้เข้าไปในเสื้อชื้นสีอ่อน ผิวนุ่มเนียนละเอียดของอีกคนทำเอาผมอยากจับไปทุกที่
          "อึกก!"
          เสียงกลืนน้ำลายดังขึ้นเมื่อผมย่นคอเสื้อข้างหลังมันให้ต่ำลง ต้นคอยาวระหงเผยอยู่ตรงหน้า กดจมูกลงที่ซอกคอสูดอมเอากลิ่นกายหอมหวานของคนตัวเล็กเข้าปอดอย่างไม่รู้จักพอ

          "มา...ร์ค อะ อย่า" ลำแขนแกร่งข้างซ้ายล็อกเข้าที่เอวสอบแน่น กระชับอ้อมกอดให้แน่นจนมันเซมาปะทะอกผมหลังจากพยายามถอยห่าง จับใบหน้าสวยให้เงยหน้าก่อนกดจะกดจูบไปตามลำคอ สร้างรอยสีสวยไว้ประปราย แบมแบมเริ่มสั่นเหมือนสะอื้น
          พอไล้ขึ้นสูงไปช่วงกรามตามแนวไรผมที่กกหูและขมับ กดจูบไปทั่วทุกทีที่ปากหยักลากผ่าน เส้นผมเกือบชุ่มนี่เกิดจากเหงื่อหรอ... ทำไมมันทำให้อีกคนดูยั่วยวนได้ขนาดนี้

          "อะ! หะ อือ" เพ่งไปที่กระจกของคนขับก่อนจะเจอสายตาที่จ้องมองมาอย่างอึ้งๆกับการที่ได้เห็นผมเลิกเสื้อแบมแบมขึ้นจนเห็นเอวคอดชัดเจน แต่มึงอาจจะได้ตายก่อนที่จะได้คิดเรื่องพิเรนๆในหัวก็ได้ ถ้ายังไม่เลิกจ้องคนในอ้อมแขนกู! 
          หลังจากนั้นคนขับก็หันกระจกมองหลังไปทางอื่นและหันไปสนใจทาง ผมจับเข้าที่คางให้มันหันหน้ามา ดวงตากลมคลอไปด้วยน้ำตาที่พร้อมจะหยดแหมะตลอดเวลา คิ้วได้รูปขมวดพันกันยุ่งไปหมด ปากอิ่มสีสดเผยอหายใจติดๆขัดๆ


          คนอะไรมันจะมี sex appeal เยอะขนาดนี้ ไม่ว่าใครได้เห็นก็ล้วนอยากเข้าใกล้ อยากสัมผัส ได้โลมเลียทางสายตาและความคิดก็เอา จูเนียร์เป็นคนเดียวที่เขาหาแบมแบมด้วยมิตรภาพแบบเพื่อน แต่คนอื่นไม่ใช่!
          ล็อกใบหน้าเล็กไว้ขยับเข้าไปกดจูบที่มุมปาก ยิ่งมันพยายามขยับออกมันยิ่งจะจมมิดเข้าไปในกอแกร่งของผมมากเท่านั้น ลิ้นร้อนตวัดเลียที่มุมปากมัน
          ผมเหมือนคนติดยา ผมติดลูกอม อมบ่อยจนวันๆหนึ่งหมดไปไม่รู้กี่เม็ดต่อกี่เม็ด ตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ที่เรื่องอมหลักขนาดนี้ เพราะทุกครั้งที่อยากจูบแบมแบมผมต้องอมลูกอมและตอนนี้...ผมต้องอมมันตลอดบางวันแม้กระทั่งตอนนอน!

          อยากได้คนตัวเล็กมาตั้งแต่อายุ 14 แต่ผมคิดว่าตัวเองคงบ้าไปแล้วที่อยากมีอะไรกับผู้ชายด้วยกัน จึงระบายความใคร่กับผู้หญิงอื่น แรกๆมันได้ผล แต่หลังๆมันไม่เป็นแบบนั้น... เพราะผมจะมีอารมณ์มากถ้าเห็นใบหน้าหวานๆของพี่ชายบ้านตรงข้าม 
          และกับคนอื่นผมตายด้าน...

          สำหรับผมที่เป็นผู้ชายทั้งแท่งในตอนนั้นมันยากที่จะยอมรับตัวเองว่าอยากขยี้พี่ชายให้เละคงเตียงจนลุกไม่ขึ้น! อู้วว แต่ผมก็ทนมาได้ตั้ง 5 ปีเลยนะ เก่งใช่มั้ยล่ะ?
          ก็ต้องไปมีเซ็กส์กับคนอื่นแล้วจินตนาการเป็นหน้าแบมแบมไง...

          "มึงเคยบอกกูนี่...ว่าถ้าอยากได้อะไรให้รอจนน้ำลายสอ"
          "อาา อะ..อือ" หัวเล็กส่ายหน้าไปมา จนผมสีสวยสะบัด ผมดูดดุนที่ริมฝีปากล่าง มันนุ่มนิ่มจะอยากเลี้ยวและดูดกลืนเข้าลำคอไปให้หมด แค่มันหายใจสั่นๆขนาดนี้ผมยังสั่นด้วยเลย
          สั่นเหมือนว่าอยากได้อยากเอา!

          "ผ่านมาหลายปีแล้วกูก็ยังอยากเอามึงอยู่เลย แบบนี้หมายความว่าไง? หืม?"
          "อึกก! ปะ อะ ปล่อยย" จากที่เคยคิดว่าผมเกลียดวันนี้แหละกูจะทำให้มึงเปลี่ยนความคิดใหม่! แล้วจับใส่สมองเอาไว้ว่ากูจะเอา กูต้องได้!

          "มันหมายความว่ามันถึงเวลาที่กูต้องเอามึงแล้วไง!"
          "ไม่!" แบมแบมดิ้นออกจากอ้อมแขนผมทันทีเมื่อรถประจำทางจอดที่หน้าบ้าน ผมยอมปล่อยมันไปแต่โดยดีให้อีกคนวิ่งเข้าบ้านไปอย่างรวดเร็ว

          ก่อนจะลงรถผมหันไปส่งสายตาให้คนขับ ถ้าเรื่องนี้รู้ถึงหูคนอื่นมึงไม่มีที่อยู่บนโลกนี้แน่! ล้วงเข้าไปในกางเกงแล้วหยิบเอาลูกอมรสโปรดขึ้นมา ซื้อมาตั้งเยอะจะหมดอีกแล้ว